Glikasyon, vücuttaki glukoz ve fruktoz gibi şeker moleküllerinin proteinlere bağlanmasıyla oluşan bir kimyasal reaksiyondur. Bu süreç, kan şekerinin yüksek olduğu durumlarda hızlanır ve hücrelere zarar verebilecek ileri glikasyon son ürünlerinin (AGEs) oluşumuna neden olur. AGEs, hücresel işlevleri bozar ve iltihaplanmayı artırır.
Bu durum, oksidatif stresi tetikleyerek dokulara zarar verebilir. Damar sağlığı açısından glikasyonun etkileri oldukça önemlidir. AGEs, damar duvarındaki proteinlerle etkileşime girerek damarların elastikiyetini azaltır. Bu, ateroskleroza yol açabilir.
Glikasyon, damar sağlığını tehdit eden birçok faktörü beraberinde getirir. AGEs, reaktif oksijen türlerinin üretimini artırarak oksidatif stres oluşturur. Oksidatif stres, damar iç yüzeyindeki endotel hücrelere zarar verir ve damar tıkanıklığı riskini artırır.
Ayrıca, AGEs bağışıklık hücrelerini aktive ederek kronik iltihaplanmayı tetikler. Bu durum, damar yapısının bozulmasına katkıda bulunur. Damarların sertleşmesi, kan basıncının yükselmesine ve kalbin daha fazla çalışmasına neden olabilir.
Glikasyon, damar duvarındaki hücrelerin normal işlevini bozarak pıhtılaşma eğilimini artırabilir. Bu durum, kalp krizi veya inme riskini yükseltir. Damarların elastikiyetinin azalması, tansiyon ve kan akışını olumsuz etkileyebilir.
Glikasyonun etkileri, uzun vadede kalp ve damar sağlığı üzerinde ciddi sonuçlar doğurabilir. Bu nedenle, glikasyonun nasıl ölçüldüğü ve neyi gösterdiği önemlidir. HbA1c testi, son üç ay içerisindeki ortalama kan şekeri seviyelerini yansıtır.
Glikasyon, çeşitli yöntemlerle ölçülebilir. HbA1c testi, kan testi ile yapılır ve normal değerler genellikle yüzde 4 ile yüzde 5.7 arasında olmalıdır. Yüzde 6.5’in üzerinde olması, diyabet teşhisini destekler.
Ayrıca, AGE seviyeleri spesifik laboratuvar testleriyle ölçülebilir. AGE’ler, floresan yayma özelliğine sahiptir. Cilt üzerinden de ölçüm yapılabilir. Bu ölçümler, uzun vadeli şeker kontrolü ve damar sağlığı hakkında bilgi verir.
Glikasyonun yüksek olmasının birçok nedeni vardır. Yüksek kan şekeri, diyabet veya insülin direnci olan bireylerde glikasyon oranını artırır. Fazla şeker ve karbonhidrat tüketimi de glikasyon riskini artıran faktörlerdendir.
Oksidatif stres ve iltihaplanma, serbest radikallerin ve iltihabi süreçlerin fazla olması nedeniyle glikasyonu hızlandırır. Yaşlanma, AGEs birikimini artırırken, sigara içmek de toksinlerin artmasına neden olarak glikasyon sürecini hızlandırır.